Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
кеукерін — зат. көне Құман тәріздендіріп жасаған жанторсық, сусын құятын ыдыс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
чекенелеу — (Жамб., Шу) аз аздан. Жанторсыққа қымызды ч е к е н е л е п құяды (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
өркеш — торсық. этногр. Түйенің өркеш терісінен жасалған сопақша торсық. Торсықтың түрлері көп. Олар: шимай торсық, ө р к е ш т о р с ы қ, жанторсық, мүйіз торсық т.б. Өркешторсық сәнді болмағандықтан, оған көбінесе айран, іркіт құйылады (Шаңырақ, 190) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
талыс — аяқ. Талтиып қалған үлкен аяқ. Мисыз ой, т а л ы с а я қ, сасық қолтық, Мегежін, шартық бұқа, бойы қортық. Буаз қатын секілді шартиғанда, Айран құйып байлаған бір жанторсық (С.Торайғыров, Таңд. шығ., 25) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тегеріштел — ет. Тегерішпен таңылу, сәнделу. Мұнда аяққап, жанторсық, піспек, ағаш қақпақты шара, керегенің басы, үйдің ішкі жағы т е г е р і ш т е л г е н, оюлы басқұр – бәрі бар десе болғандай (Лен. жас, 28.08.1975, 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
